Al pratende met haar, met haar kostbaarheden voor onze neus, dook er een collier op. Dit collier was een dierbaar cadeau van haar schoonouders. Echter droeg zij het niet, want haar smaak was groot en robuust. Daar zou ze wel graag wat mee gedaan willen hebben. Ik speelde er mee en draaide het plots om mijn vinger, zo ontstond dit ontwerp. Ook waren er verschillende edelstenen in haar collectie die geen functie hadden. Die plaatste ik tussen het windsel en zo werd de ring volledig. Wel zijn er wat edelstenen toegevoegd, onder andere de citrien, de robijn en de aquamarijn. De opdrachtgeefster is zielsgelukkig met het resultaat.